Psychologia [antikvár]

Introductio Definitio psychologiae. Nomen psychologia saec. 16. a 1 Melanchthone in praelectionibus et a Goclenio (f 1628) ut titulus libri primum adhibitum esse videtur. Originem vero ab opere Aristo telis „Hepi ijiuxn';'' repetit, in quo de natura et potentiis aniraae tractatur. Itaque spectato nomine psychologia scientia de anima audit. Sicut autem nostra aetata accipi sólet, psychologia defi-nienda est scientia de vita psíjchica hominis. Psychologia de vita psychica tractat. Ex triplici enim hominis vita tantum sensitivam et rationalem, quae uno nomine vitae psychicae designari soient, sibi consideran-das assumit, vitam vero vegetativam physiologiae seu biologiae traetandam relinquit. Porro de vita psychica hominis tantum, non simul etiam animalium agit. Sunt quidem inter scholasticos, qui in psychologia de animalium quoque vita psychica, immo etiam de vita plantarum agunt idque propterea, quod utraque sicut hominis vita princípium vitale a materia diversum sive animam postulat, ut proinde tractatio triplicis vitae in unam scientiam coniungi possit. Imitantur hac in re Aristotelem, qui in libro supra citato pariter de omni vita tractat. Sed alii, maxime psycho-logi moderni communiter psychologiam simpliciter dictam ad vitam hominis et quidem psychicam restringunt. Et hoc mérito quidem. Nam vita psychica hominis, rationalis prae-sertim, vitam animalium et plantarum praestantia et momento longe superat, et anima humana spiritualis ordinem cor-poreum penitus excedit; animae vero animalium et principia vitae plantarum, utpote a materia pendentia, ordini materiali adnumeranda sunt ideoque aptius in cosmologia considerantur. Donat. Psychologia». 1